Aquel atardecer nada me fixo pensar que, apenas uns días máis tarde, ía coñecer á persoa máis xenial de todas as que coñezo. Tampouco nada me fixo pensar que ía ter que deixala marchar.
Cando nos decatamos do terremoto que sacudira Xapón, non me pareceu algo grave. Equivocábame! O tremor, aparentemente inofensivo, producira unha serie de derrubes que deixaran ao descuberto un sistema de covas onde se esconde unha perigosa arma milenaria. E, claro, alguén tiña que asegurarse de que non caese nas mans equivocadas.
Así comezou a miña viaxe a Xapón, crendo que sería unha como tantas outras. Non tiña maneira de imaxinar que esta misión cambiaría a miña vida para sempre.